Om 10u reden we op een knalrode scooter het centrum uit. Een heerlijk vakantiegevoel en zeker in de voormiddag beklaagden we ons de keuze voor een gemotoriseerd voertuig allerminst. Ook nu opteerden we voor de kleine baantjes, maar zelfs met een motor onder ons gat was het niet altijd een sinecure om boven te geraken - we hebben zelfs twee maal moeten duwen.
Na een pittige klim naar het gezellige dorpje Lakones hadden we een prachtig zicht over de baai van Paleokastritsa. Het weer zat dan wel niet voor de volle honderd procent mee, de uitzichten en de ruïnes van het imposante kasteel van Angelokastro kleurden de eerste kilometers.
Terwijl Katrien vanop het passagierszitje navigeerde met de gps zorgde ik dat de scooter mooi binnen de lijntjes bleef op de kronkelige wegen. Wat een verschil trouwens tussen de voorzichtige, snelheidsbeperking volgende en verkeersregels respecterende toeristen en de rondscheurende locals die te herkennen waren zonder helm en op teenslippers.
We reden naar het uiterste puntje van het eiland in het noordwesten waar we de brommer parkeerden voor een korte excursie naar ‘Cape Drastis’. Indrukwekkende kliffen die loodrecht de dieperik instorten en water van de helderste soort. Een prachtig natuurfenomeen dat de korte wandeling meer dan waard was.
Voor de lunch reden we door tot het strand van ‘Canal d’Amour’. Ook hier rotsformaties die zelfs door de beste beeldhouwers niet gecreëerd zouden kunnen worden. Het liefdeskanaal zelf kregen we niet te zien, maar de legende gaat dat al wie de tunnel door zwemt de eeuwige liefde zal vinden. Gelukkig is deze zoektocht voor ons al afgerond.
In de namiddag nam ook Katrien even plaats achter het stuur en zetten we koers richting de oostkust van het eiland. Langs stranden die rechtstreeks uit de Sunweb- en Neckermannbrochures leken te komen, was het echt genieten. Het huwelijksreisgehalte lag hier toch net iets hoger dan op een regenachtige fietsdag.
Een lekker ijsje aan het strand van Ipsos maakte het helemaal af en na een dikke honderd kilometer en een zo goed als lege tank reden we rond 17u de heuvel op naar het klooster van Paleokastritsa, de laatste stop op deze topdag.
Geen dag op Corfu zonder een duik in de zee en eens we de scooter hadden ingeleverd daalden we af naar het laatste strandje dat nog niet op ons palmares stond. Heerlijk verfrissend!
’s Avonds gingen we in taverne Spiros op een honderdtal meter van ons appartement nog typisch Grieks tafelen. De keuze voor het voorgerecht was snel gemaakt. De aangeraden Griekse saganaki van locale worst en feta werd geserveerd inclusief een ouzo. Als hoofdgerecht lieten we een moussaka en souvlaki van varkensvlees aanrukken. De borden waren rijkelijk gevuld met verse ingrediënten en de smaken zaten helemaal goed. Leven als twee verwende goden in Griekenland, een mooie samenvatting van een nog mooiere dag!