Rond 11u30 zagen we bekende gezichten het plein op wandelen. Mama, papa, Jan, Bert, Haike en Gwendolien waren mooi op tijd op onze afspraak en het was fantastisch om iedereen terug te zien.
Na enkele hartelijke knuffels werden tijdens een gezellige apéro - Wouter maakte van de gelegenheid gebruik om nog eens een Westmalle Triple te drinken - zes verjaardagspakjes over en weer uitgedeeld.
Het was even zoeken geweest naar een geschikte lunchplaats overigens. In Nederland eten ze ’s middags niet warm en veel restaurants waren op zondag pas ’s avonds open. In de brasseries die wel open waren kon je vaak enkel van de koude kaart eten met croques, broodjes en uitsmijters. Het voorbereidende werk van papa leverde op en in brasserie Belvedere genoten we van steak, beenham en quiche.
Verjaardagstaart bestellen of meenemen was moeilijk, maar met Nederlandse poffertjes stelde mama een uitstekend alternatief voor. Tussen de vele keuzes vonden Haike en ik niet onze gading. De ober keek raar op toen we vroegen of het mogelijk was om Nutella bij de poffertjes met slagroom en banaan te serveren, maar we garandeerden hem dat het een hit zou worden.
Het deed ons deugd iedereen terug te zien en we genoten van de babbels en de nieuwtjes van het thuisfront. Met een goed gevoel namen we afscheid en installeerden wij ons in een café op het marktplein waar we met een ultrasonische verbinding de laatste foto’s op de blog konden plaatsen.