In de centrale eetzaal van het goed gevulde hostel was het om 6u nog lekker kalm, maar tegen 7u15 begonnen de eerste ontbijters binnen te druppelen. Dit resulteerde in een wat lager schrijftempo en een interessante ontmoeting met Ed uit Philadelphia. Hij was samen met zijn dochter op rondreis in Ierland; moeder de vrouw was thuisgebleven: te avontuurlijk voor haar.
Pas tegen 9u30 stak Katrien haar hoofd om de hoek van de eetzaal. We deden het kalm aan; rustig ontbijten, douchen, enkele zaken uitwassen en ons klaarmaken voor een uitstapje naar Dingle.
Het stadje zelf gaf ons zeker geen wow-gevoel. Dit kon naast het gebrek aan bezienswaardigheden ook wel eens te maken hebben met een overdosis aan Amerikaanse bustoeristen.
Bij terugkomst op de camping draaiden we ons tweede machine handwas en met de zon die volop doorbrak, hadden we er het volste vertrouwen in dat ook deze lading droog van de draad zou komen.
Op zich geen heel bijzondere dag, ware het niet dat mijn zus Katrien die dag dertig werd. Jammer dat we er niet bij konden zijn, maar fris geschoren konden we mekaar toch even spreken via FaceTime. Blije gezichten langs beide kanten en ook via deze weg wensen we haar nogmaals een dikke proficiat en heel veel liefs!
We maakten het onszelf gemakkelijk en met een pizza in de oven hadden we nauwelijks werk met afwas. Ondertussen was ook de route voor de volgende dag opgemaakt. In de voormiddag in een lus de Slea Head Drive en in de namiddag, nadat we onze tent opbreken en onze tassen maken, over de Conor Pass naar de andere kant van het schiereiland.