Het minste dat we kunnen zeggen is dat we een gevarieerd programma in elkaar boksten: een degelijke dosis cultuur, maar vooral veel plezier, befaamde Tsjechische pintjes en lekker eten!
Toch verzaakten we niet aan onze plicht als goede toeristen en Prague Castle, de Karelsbrug, de astronomische klok, de Joodse wijk en het Wencesclasplein stonden bij deze op ons reis-CV. Daarnaast bezochten we verspreid over verschillende dagen ook minder druk bezochte plekjes zoals de Wallensteintuinen, het Brevnovskyklooster waar ze nog zelf geweldig bier brouwen, Vysehrad, de verstrekte vestiging waar volgens bepaalde legendes Praag ontstond en Letnapark met zijn metronoom en vele biergartens.
Niet dat we het als typische toerist niet naar onze zin hadden, maar het zwaartepunt van de citytrip lag misschien wel op simpelweg samenzijn in de bruisende hoofdstad. Meer moest dat eigenlijk niet zijn.
In plaats van gestresseerd ons stadsplan van noord naar zuid, van west naar oost te doorkruisen op zoek naar alle bezienswaardigheden, zorgden we ervoor dat we Praag te zien kregen door op het gemak rond te lopen en ons (vaak met het openbaar vervoer) te bewegen van het ene leuke adresje naar het andere.
Cocktails in happy hour, ciders op het strand van Zlute Lasne (Yellow Bath), Gambrinus die in een trein tot op de tafel werd gereden, Pilsner Urquell omdat je niet anders kan, het goedkoopste bier van de stad toen we met Jan (erasmusvriend) afspraken,…
Naast de vele pretcilinders werd ook de maag op tijd en stond gevuld. Varkensknie, varkensnek, varkenssteak,… de Tsjechen weten als geen ander bijna het volledige varken op je bord te toveren.
Al dat eten en drinken zonder een meter te fietsen. Dat vroeg natuurlijk ook om een actief randje. Wat gedacht van minigolf - ik gaf Korneel en Katrien na achttien holes het nakijken -, petanque - Korneel als verdienstelijke winnaar - en elke dag een paar maal de 113 trappen op en af naar ons appartement op het vijfde verdiep.
Kortom een fantastische vierdaagse die we jammerlijk afsloten met de verloren finale van de Red Lions, maar met een gevoel alsof we elk net olympisch goud hadden gelopen, gezwommen of gesprongen.