Er zijn leukere manieren om wakker te worden, maar na een vloek of tien (twintig, dertig?) draaiden we de knop om. We trokken regenkledij aan en zowaar al zingend braken we de tent op en poetsten we onze tanden. We zagen er zelfs de ironie van in dat we op vijftien juli in onze winteroutfit (tot aan winterhandschoenen toe) begonnen aan de fietsdag.
Katriens verjaardag kwam nu razendsnel dichterbij en we lieten het slechte weer niet toe een al te grote rol te spelen. We wilden een hut nemen op een camping en dit, indien enigszins betaalbaar, voor twee nachten zodat we optimaal konden genieten en profiteren.
Hutten komen we in Noorwegen overal tegen. Elders zou het ‘glamping’ genoemd worden, maar hier zijn ‘hytter’ een goedkope manier (hmm hmm) om met iets meer luxe dan in de tent de vakantie door te brengen.
Gemakkelijker gezegd dan gedaan; we moesten namelijk eerst nog een winkel passeren waar we een verjaardagsmenu konden samenstellen alsook een leuke camping vinden met hutten. Gelukkig waren we voorbereid en hadden we vijftig kilometer verder de gouden combinatie - hopelijk toch - op onze kaart aangeduid.
De klimkilometers van de voorbije dagen zaten in de benen en bij vertrek waren we blij dat we het laatste stuk van de afdaling nog tegoed hadden. In het dal zaten we net onder de wolken en werden we, voor even toch, gespaard van de regen. We moesten doorbijten toen het de eerste keer terug bergop ging, maar met ons doel voor ogen trapten we goed door.
Het klimwerk begon trouwens niet alleen fysiek, maar ook mentaal door te wegen. De fjorden zijn dan wel prachtig, ze trekken je wel telkens opnieuw helemaal naar zeeniveau, waarna het proces letterlijk opnieuw van nul begint.
Na twintig glooiende kilometers stonden we aan de voet van (weeral) een stevige klim met de nodige haarspeldbochten en stijgingspercentages van dubbele cijfers. Extra zwaar deze keer, want van bij de start zaten we in de mist en in de regen. Gevolg: uitzicht nul en zweten in de “waterdichte”, maar beperkt ademende regenoutfit.
De lange stukken tussen de haarspelden vraten energie, maar we zetten door. Hoe sneller we de top bereikten, hoe sneller de afdaling begon en hoe sneller we op de camping zouden zijn. Volgens onze gps-software zou het hoogste punt op zeshonderd meter liggen. De verrassing was dan ook groot toen we op vijfhonderdvijftien hoogtemeters de afdaling inzetten. Beter zo dan omgekeerd!
Op een nat wegdek reden we voorzichtig naar beneden en in een bushokje, om 11u50, vonden we de ideale schuilplaats om te lunchen.
De heuvelende weg bracht ons verder tot op een drukke autoweg die we genoodzaakt waren te volgen tot op de camping. Het verkeer raasde langs ons heen en het gebrek aan een fietspad stoorde ons, zeker aangezien we ons op een nationale fietsroute bevonden.
De camping lag volgens onze info naast een supermarkt waar we van plan waren de verjaardagsinkopen te doen. Ik vloekte toen ik zag dat de Spar eigenlijk een tankstationwinkeltje was met enkel frisdrank, snoepgoed en ruitenwisservloeistof in de aanbieding.
Groot was onze opluchting toen de vrouw aan de receptie zei dat de Spar achter het gebouw lag en dat ze nog welgeteld een hutje voor twee personen vrij had voor twee opeenvolgende nachten.
We betaalden een nacht met Katriens verjaardagscadeau van haar ouders, broers en schoonzussen en de andere met het BlijvenTrappen-budget. Op deze manier liet onze luxueuze levensstijl zelfs geen financiële kater na. Ook voor een kater na overmatig alcoholgebruik moesten we geen schrik hebben - voor het goedkoopste pintje in de supermarkt betaal je al snel €3,5 en wijn en sterke drank worden er überhaupt niet verkocht (daarvoor moet je naar de liquor store).
Geïnstalleerd in de hut en fris gedoucht trokken we naar de winkelrekken. Katrien had het menu samengesteld en zo zochten we naar alle ingrediënten voor een uitgebreid ontbijt met stokbrood, spek en eieren, pannenkoeken met zoet beleg als lunch, macaroni met kaas en hesp en chocoladefondue.
Het bleef regenen en we waren heel blij dat we de hut twee nachten voor onszelf hadden. Warm, droog, comfortabel… Genieten!