We kwamen van een kale reis terug. Twee voorbijgangers vertelden ons dat de oude spoorweg al vijftien jaar overwoekerd is en doodloopt. Zonder gps-route probeerden we dan maar aan de hand van het kleine schermpje tot in Tarbert te fietsen. Daar moesten we een kleine ferry nemen tot in Killimer. Het werden meer en drukkere kilometers, maar we lezen onze gps al goed en we slaagden erin om via ietwat rustige wegen onze eerste bestemming van de dag feilloos te bereiken.
Op een bepaald moment werden we voorbijgestoken door een fietser op leeftijd. Hij sloeg een praatje met ons - vooral met Wouter -, maar had het moeilijk om zijn tempo aan het onze aan te passen. Onlangs was hij ook in Wales geweest en hij beaamde onze mening dat de Ierse bergen een stuk aangenamer zijn: iets langer, maar zeker en vast minder steil. Het lag dus niet alleen aan ons!
Rond 13u15 bevonden we ons op acht kilometer van Tarbert. We wisten niet hoe heuvelachtig die acht kilometer zouden zijn, dus leek het ons aangewezen alvast iets te eten. Toen we veertig minuten later aan de ferry aankwamen, zagen we in dat we beter hadden gewacht. De eerstvolgende overzet was namelijk pas een dik half uur later.
In Killimer vervolgden we ons traject. We wisselden de regionale wegen in voor lokale en onze kuiten voelden het verschil. De stijgingspercentages schoten de hoogte in en het ging voortdurend op en af. Toen we opnieuw een regionale weg kruisten, besloten we deze wijselijk te volgen in plaats van onze geplande route.
Een paar kilometer voor Miltown Malbay verschenen de eerste gemarkeerde campings op onze gps. We zagen ze al van ver blinken: trailerpark na trailerpark na trailerpark. De kust in Blankenberge wordt dan misschien verstoord door een massa aan grijze appartementsgebouwen, maar dit vonden wij in ieder geval ook maar niets. Omdat er geen voorzieningen waren voor tenten, konden we niet anders dan verder fietsen.
In een hotel staken we ons licht op; een drietal kilometer verder zou een échte camping zijn. Op goed geluk volgden we de ingewonnen instructies en kwamen we inderdaad aan bij een trailerpark dat ook een stukje gras had. De eigenaar liet ons echter verstaan dat er geen warm water was, maar dat twee kilometer verder een andere camping was waar dat wellicht wel het geval zou zijn.
Opnieuw gezadeld zetten we de laatste loodjes van de dag in (we hadden ondertussen weeral negentig kilometer in de benen).
Het grote bord “Touring, Caravan & Camping” zag er veelbelovend uit, maar het domein was die naam allesbehalve waardig. Het grasveldje had een stijgingspercentage zoals dat van de lokale baantjes die we eerder hadden gefietst en de sanitaire voorzieningen waren zeer pover: een toilet en een douche in dezelfde vierkante meter.
€17 vroeg de uitbater. Voor die prijs krijgen we anders een keuken, wifi, een plat terrein, aparte toiletten en douchesvoor mannen en vrouwen, een verwarmde gemeenschappelijke ruimte,… Uiteindelijk kwamen we €15 overeen.
Wouter nam nog snel een kijkje in het sanitaire kot. “€3 voor een douche?”, hoorde ik hem roepen. Ik had al geen zin meer om er te blijven. De man zei dat het prijskaartje er enkel hing voor het drukke seizoen, hij zou ons niets aanrekenen voor de shower coin.
Onze tent werd opgezet, op het enige stukje gras dat er een beetje vlak uitzag, en Wouter ging betalen, maar hij kwam terug zonder douchemuntjes. De uitbater was veranderd van gedacht en wilde €2 aanrekenen per douche. Voor twijfelachtig warm water was dit zwaar overdreven en hebben we dan ook vriendelijk bedankt.
Om toch een beetje op te warmen en onszelf een beter gevoel over de dag te geven, vonden we het een goed idee om in Miltown Malbay een pub te zoeken en iets te eten. De pub van onze keuze had een gezellig haardvuur, maar de keuken sloot tien minuten later. Als het tegenzit, zit ook werkelijk alles tegen.
Uiteindelijk werd het een restaurant en kregen we eindelijk de positieve noot waar we nood aan hadden. Een heerlijke boeuf bourguignon en een roasted duck met als toetje een cheesecake van chocolade en baileys en een brownie met vanille-ijs. Mmmmmm!
Alles smaakte des te beter omdat dit uitje gesponsord werd door het budget van onze trouwcadeaus. Nog eens bedankt aan alle aanwezige gasten op 14 maart!