Alberto zou richting Shkoder fietsen en had 140 km gepland (wat zijn wij mietjes in vergelijking met hem), Anton zou naar Dubrovnik fietsen en er de ferry nemen naar Split en wij gingen naar Bosnië.
Plots hoorden we de enthousiaste toeter van Jean-Pierre die afscheid kwam nemen. “Aaah filou,” en hij gaf Wouter een dikke knuffel en “Eeeh, ma poule,” en ik kreeg vier hartelijke zoenen. Wat een heerlijk taaltje en wat een flamboyante man. “J’ai encore une petite surprise,” en hij haalde een Frans-Polynesische munt uit zijn portefeuille. Held.
Toen iedereen iedereen gedag had gezegd, ging elk z’n eigen weg. Veertien kilometer lang volgden we een golvend baantje ergens boven de mooie kust langs de Adriatische Zee. De volgende vijftien waren we eraan voor de moeite en moesten we genadeloos het drukke vracht- en fietsverkeer ondergaan.
Frédéric had al verteld dat dit stukje kust een ware fietsautostrade was, en hij had niet gelogen. Vakantiefietser na vakantiefietser kruiste ons pad en we waren blij toen we eindelijk rechtsaf konden slaan naar de grens met Bosnië.
Net zoals de vorige keer - toen we de Donau volgden van Hongarije naar Servië - was ons verblijf in het mooie Kroatië slechts van korte duur. Ons plan was eerst een lus te maken in Bosnië-Herzegovina vooraleer we voor de derde maal de Kroatische grens zouden oversteken.
Tot vervelens toe moeten we schrijven dat het weeral klimmen geblazen was naar de grenswachters. Deze maakten er (letterlijk) geen woorden aan vuil en nog voor de lunch konden we een zesentwintigste fietsland op ons palmares noteren.
De leuke afdaling tot Trebinje, het eindpunt van onze dag, was zo voorbij. We vonden een hotelletje voor vijftien euro per nacht en trokken de stad in om iets te bikkelen. Via de Ottomaanse, 16e-eeuwse brug waarvoor men vroeger tol moest betalen, wandelden we onder de avondzon naar het kleine oude centrum. Het contrast met Dubrovnik kon niet groter zijn: locals op de terrassen en prijzen die ieders verbeelding tartten. In de positieve zin deze keer. Na een pljeskavica aten we als dessert een grote coupe in een ijssalon. Voor €2,25… in totaal.