Mari-Liis was al weg, maar ze had ons gezegd dat we zeker de wasmachine moesten gebruiken. Zelf was ze namelijk ook aan het reizen geweest en ze wist hoe moeilijk dat soms kon zijn. Terwijl de trommel draaide, hingen we onze tent uit over de waslijn buiten. Ze te lang nat in de zak laten zitten zou wel eens vervelende gevolgen kunnen hebben en daar hadden we niet meteen zin in.
De weersvoorspellingen waren rampzalig (een grijze wolk met het maximale aantal druppeltjes) en dus hielen we nauwgezet het raam in de gaten. Wonder boven wonder bleven de buien uit en konden we de tent zo goed als droog terug wegsteken net voor we naar het centrum vertrokken.
Krempel, het adresje waar Mari-Liis werkt, lag in een zijstraat van het Raekojaplein. We kozen er, net zoals in Tallinn, voor een granola met vers fruit en Griekse yoghurt en namen daarnaast een zeer verzorgd bordje English breakfast. Geweldig, zo’n ontbijt waarbij je gewoon je voeten onder tafel moet schuiven!
Voorlopig hadden de meteorologen de bal volledig misgeslagen. Van zware regenval was nog geen sprake geweest en het was dé kans bij uitstek om zonder fiets Tartu te verkennen. Aan de hand van een stadswandeling die we in de toeristische dienst hadden gekregen, konden we in twee en een half uur alle highlights passeren.
Het absolute hoogtepunt was, naar onze bescheiden mening, de ruïne van een kathedraal op de heuvel Toomemägi. De goed bewaarde hoge muren en steunberen in rode baksteen waren prachtig. Daarnaast zal Tartu ons altijd bijblijven als the city of statues. Meer dan een derde van de aangeduide bezienswaardigheden op ons kaartje waren standbeelden, waarvan het ene al mooier of zelfs interactiever dan het andere. Een kon je bijvoorbeeld om zijn verticale as draaien en bij een bronzen componist kon je verschillende gongs aantikken die zijn muziek lieten horen. Kunst in de stad zagen we verder onder de vorm van enkele mooi beschilderde gevels.
We hielden het droog tot net na ons blitzbezoek aan de botanische tuin, waarmee de wandeling tot zijn einde kwam. De ideale timing om een cafeetje op te zoeken en de stad te evalueren. Onze conclusie: Tartu liet met minder toeristen en meer leven op straat een authentiekere indruk op ons na dan Tallinn.
Met de goede internetverbinding werkten we bij een pint en een grote, verse smoothie (aan de nooit eerder geziene prijs van €1,7) de blog bij en probeerden we enkele administratieve zaken te regelen. In de winter willen we namelijk graag een WorkAway-project doen in Zuid-Italië. WorkAway brengt mensen met te veel werk (vb. boerderijen, b&b’s, renovaties, nieuwe scholen,…) en reizigers die het low budget willen houden met elkaar in contact. Zo krijg je in ruil voor enkele uren arbeid per dag kost en inwoon, word je ondergedompeld in de plaatselijke cultuur, leer je de taal en vermijd je dure overnachtingsplaatsen. Een goede deal lijkt ons.
Tot ons ongenoegen kon een registratie bij WorkAway enkel via PayPal en daar wrong het schoentje. Om een of andere reden slaagden we er niet in een functionerende PayPal-account aan te maken, waardoor we nog geen hosts konden contacteren en dus ons winterprogramma niet konden beginnen voorbereiden.
Omdat we enkel gebruncht hadden, wilden we graag ergens een kleine snack eten, maar na vijf minuten slenteren viel de regen met bakken uit de lucht en zagen we iedereen het straatbeeld uitvluchten. Een barman moet medelijden met ons gehad hebben en zei dat we gerust binnen konden wachten, hoewel zijn café pas een half uur later openging.
Een blonde Leffe en een Alexander later regende het nog harder, maar het leek ons toch een beter idee het ongure weer even te doorstaan en goedkopere oorden op te zoeken. In de Illegaard troepen sinds jaar en dag studenten samen voor goedkope cocktails, bier en burgers. Wij konden best nog doorgaan voor de studerende generatie, vonden we, en dus brachten we daar de rest van de avond door.
Rond 22u30 trokken we ons regenpak aan, compleet met overschoenen, en kwamen we tien minuten later goed nat aan bij Mari-Liis. Samen maakten we er nog een gezellige avond van en praatten we honderduit over de stad, haar studies, het leven in Estland, onze reis,…