Op de fruitmarkt vulden we onze tassen met lekkers en via de autovrije winkelstraat belandden we met de fiets aan de hand aan de oude stadspoort. Het gezellige stadje had heel wat in de aanbieding: leuke pleintjes, smalle steegjes, een tempel à la Maison Carrée en een prachtig amfitheater.
De temperaturen waren nog wat verder opgelopen en bij 35°C was het puffen op de fiets. Gelukkig werden onze flessen in Fazana gevuld met ijsblokjes zodat we op z’n minst tijdens de lunch konden genieten van een koele slok water. Verfrissing vonden we daarnaast in de Adriatische Zee, net na onze middagpauze.
Van bij het middageten tot aan de rand van Rovinj - onze volgende toeristische stop - ging het over half- en onverharde paden. Dat was weeral een eeuwigheid geleden en we beseften hoe hard we het hadden gemist om autoloos te kunnen fietsen.
Het holderdebolder-gehalte moesten we erbij nemen en de zeldzame auto die passeerde zorgde ervoor dat zowel wijzelf als onze fietsen getooid waren in een laag stof, maar dit traject zorgde er wel voor dat het fietsplezier weer helemaal naar boven kwam.
Het oude centrum van het visserstasje Rovinj bleef grotendeels onontgonnen. Steile straatjes en trapjes maakten het ons moeilijk, maar zo goed en zo kwaad als het kon, probeerden we een goede indruk op te doen.
Net buiten de stad trakteerden we onszelf op een King Caramel Adventure. Een fantastische frisco die net genoeg energie bevatte om de klim tot op 150 meter nog te kunnen ronden.
Na Rovinsjsko Selo doken we het platteland in en gingen we op zoek naar vers water en een slaapplaats. Behalve water kregen we een upgrade naar een verkoelend glas overheerlijke en zelfgemaakte witte wijn en daarnaast verzekerden de mensen ons dat het geen probleem zou zijn als we ons tentje opzetten aan het minimale speeltuintje aan de rand van het dorpje (een tiental huizen groot).
In het gezelschap van overenthousiaste Billy en Jean, twee geitjes van vijf dagen oud, zetten we de tent op en bereidden we een heerlijk avondmaal. Pasta met broccoli, roomkaas, gember, look en lokale chipolata. Een gerecht dat zonder twijfel een plaatsje verdient in het BlijvenTrappen-kookboek.
Bij het vallen van de avond werden we door een vriendelijke buurman, en eigenaar van de geiten, nog getrakteerd op een potje frambozen en een bosje lavendel tegen de muggen en zo ging het zorgeloos de tent in voor een rustige nacht.