Dag 524 en de allerlaatste dag van ons grote avontuur. Onder een stralend blauwe hemel stonden we met kriebels in de buik op. Wat zou het vreemd zijn om straks, na bijna anderhalf jaar Europa rond te toeren, de fietsen aan de haak te hangen.
Martien en Stefan zorgden ervoor dat we met een heel goed gevoel aan de dag konden beginnen. De stralende zon hadden zij dan wel niet geregeld, het ontbijt in een taverne wat verderop en de straffe reisverhalen van hun vakanties in Azië zorgden voor de perfecte start van de dag.
Rond 11u kropen we op de fiets, maar niet nadat we van het thuisfront een berichtje hadden gekregen dat we tijdens ons laatste traject onze ogen goed moesten openhouden. Nieuwsgierig sprongen we op de trappers en zetten we koers naar Zoersel, de finale eindbestemming.
Het mooie nazomerweer zorgde voor veel volk op de fietspaden en we sloegen zowel op als naast de fiets nog enkele babbels. Zo ontmoetten we Ria en Ronnie, afkomstig uit Limburg, maar woonachtig in Zweden. Ze waren onder de indruk van ons avontuur, maar we moeten toegeven dat wij het ook wel indrukwekkend vonden om de internationale CEO van Atlas Copco op de tandem tegen te komen.
Ook tijdens de lunch vertelden we trots ons verhaal aan vier krasse Antwerpenaren die met de fiets op fotozoektocht waren. Twee leuke en ongeplande ontmoetingen, helemaal in lijn met de afgelopen 523 dagen.
Met nog vijftien kilometer te gaan, kregen we een eerste verrassing op ons bord. Een foto van onze trouwdag kondigde de laatste bevoorrading aan en na enig zoekwerk vonden we de twee rijsttaartjes, een bidon met isostar en een eerste pintje die Korneel en Stefanie voor ons verstopt hadden.
Wat een geweldige verrassing en nu was de laatste rechte lijn naar De Doelen ingezet. De laatste tien kilometer werden superleuk aangegeven met foto’s vanop de reis en de boodschappen die in krijt op de weg geschreven waren, stuwden ons vooruit en over de laatste col, de brug van Pulderbos.
Om 15u zat het er helemaal op. Na 17.685 kilometer bolden we, aangemoedigd door een dertigtal enthousiaste supporters, over de finish. Wat een fantastisch weerzien met iedereen! De knuffels deden deugd, de sfeer was euforisch en de Belgische pintjes en frietjes smaakten als nooit tevoren. Een dikke merci aan iedereen om erbij te zijn en ons zo’n hartelijke ontvangst te geven.
Martien en Stefan zorgden ervoor dat we met een heel goed gevoel aan de dag konden beginnen. De stralende zon hadden zij dan wel niet geregeld, het ontbijt in een taverne wat verderop en de straffe reisverhalen van hun vakanties in Azië zorgden voor de perfecte start van de dag.
Rond 11u kropen we op de fiets, maar niet nadat we van het thuisfront een berichtje hadden gekregen dat we tijdens ons laatste traject onze ogen goed moesten openhouden. Nieuwsgierig sprongen we op de trappers en zetten we koers naar Zoersel, de finale eindbestemming.
Het mooie nazomerweer zorgde voor veel volk op de fietspaden en we sloegen zowel op als naast de fiets nog enkele babbels. Zo ontmoetten we Ria en Ronnie, afkomstig uit Limburg, maar woonachtig in Zweden. Ze waren onder de indruk van ons avontuur, maar we moeten toegeven dat wij het ook wel indrukwekkend vonden om de internationale CEO van Atlas Copco op de tandem tegen te komen.
Ook tijdens de lunch vertelden we trots ons verhaal aan vier krasse Antwerpenaren die met de fiets op fotozoektocht waren. Twee leuke en ongeplande ontmoetingen, helemaal in lijn met de afgelopen 523 dagen.
Met nog vijftien kilometer te gaan, kregen we een eerste verrassing op ons bord. Een foto van onze trouwdag kondigde de laatste bevoorrading aan en na enig zoekwerk vonden we de twee rijsttaartjes, een bidon met isostar en een eerste pintje die Korneel en Stefanie voor ons verstopt hadden.
Wat een geweldige verrassing en nu was de laatste rechte lijn naar De Doelen ingezet. De laatste tien kilometer werden superleuk aangegeven met foto’s vanop de reis en de boodschappen die in krijt op de weg geschreven waren, stuwden ons vooruit en over de laatste col, de brug van Pulderbos.
Om 15u zat het er helemaal op. Na 17.685 kilometer bolden we, aangemoedigd door een dertigtal enthousiaste supporters, over de finish. Wat een fantastisch weerzien met iedereen! De knuffels deden deugd, de sfeer was euforisch en de Belgische pintjes en frietjes smaakten als nooit tevoren. Een dikke merci aan iedereen om erbij te zijn en ons zo’n hartelijke ontvangst te geven.
