Rond de stervormige verdedigingsgordel loopt een beekje en we bevonden ons ver weg van alle verkeer, volledig in het groen. Grote reigers maakten zich uit de voeten toen we eraan kwamen en we hadden zicht op de bergen terwijl aan de andere kant een uitgestrekte ‘pianura’ tot aan de zee lag.
Op het appartement bereidde Gabriele een simpele maar lekkere pasta al pesto voor ons. “No, no, accomodatevi,” was het enige dat we te horen kregen toen we meermaals vroegen hoe we konden helpen.
Dan maar op onze manier! We stelden voor het avondmaal voor onze rekening te nemen en in de Eurospin en Coop vonden we alles voor een gezellige ‘apericena’.
Met zelfgemaakte zalmbonbons, frittata, bladerdeeghapjes, crostoni,… bedankten we Giorgia en Gabriele voor hun uitstekende ontvangst en grenzeloze gastvrijheid. Heerlijk wanneer het aanvoelt alsof je nieuwe vrienden al jaren kent.
Afsluiten deden we op het grote balkon dat ze delen met Giorgia’s ouders. Deze trakteerden meteen met een flesje koude prosecco en Giorgia had enkele Napolitaanse (baba) en Siciliaanse (cannoli) pasticceri meegebracht. En of we met ons gat in de boter waren gevallen!