In de laundry room konden we voor £2,5 een was draaien. Het beloofde (eindelijk) een zonnige dag zonder regen te worden en daar profiteerden we van. Door twee waslijnen vol te hangen met slaapkledij, ondergoed, joggings en handdoeken en in het droogkot de liners, fietstruitjes, fleeces en crafts op te hangen, spaarden we £1,5 uit voor een droogkast. Die zouden we later opsouperen op het zonnige terras van een lokale pub. Een veel betere besteding als je het ons vraagt!
Een pond wordt trouwens fonetisch uitgesproken als “a poent” en niet als “a paunt” zoals wij vroeger altijd zeiden. Tegenwoordig tellen wij in de winkel dan ook als echte Britten in poents.
Vooraleer we van onze pint en hot chocolate in de beer garden genoten, haalden we lunch in de supermarkt. Het was de ideale dag voor een ongezonde lunch, dus werden het custard doughnuts en scones die we onder een blakende zon, aan de oever van de rivier oppeuzelden.
Van de twee terrassen van de Riverside Inn, kozen we vanzelfsprekend datgene aan de zuidkant. Als er geen wolken voor de zon kwamen, was het er echt genieten. De internetverbinding liet spijtig genoeg geen upload toe van grote hoeveelheden foto’s, maar de blog kon ten minste online gegooid worden.
In dezelfde supermarkt als eerder, Tesco, kochten we spek, eieren, room en geraspte parmiggiano. Je hoeft geen kenner te zijn om te achterhalen dat er pasta carbonara op het menu stond.
Net toen alle was, kurkdroog overigens, van de lijnen was gehaald, kwam een grote regenwolk op het terrein af. Van timing gesproken! Helaas zou de regen volgens de voorspellingen aanhouden de daaropvolgende dagen, maar deze mooie dag namen ze ons alvast niet meer af.