Mama en papa stonden ons enthousiast op te wachten in Charleroi en na een vlotte rit naar Leuven smulden we van vol-auvent, stoofvlees en steak alsook van de verhalen van het thuisfront. De tijd was om voor we er erg in hadden en terwijl zij verder reden naar de Moezel, feliciteerden wij Liesbeth en Sander met hun flinke baby. Leuk dat we Arthur eindelijk eens zelf konden vastnemen.
Heerlijk wanneer alle puzzelstukjes in elkaar passen. Jeroen en Stefanie hadden een housewarming gepland en dus konden we ook daar een acte de présence maken. Feestjes bouwen waren we precies nog niet afgeleerd en na een korte nacht liftten we comfortabel mee met Elise naar Zoersel.
Dat het in Corfu Belgisch weer was en dat in België Griekse temperaturen de thermometers kleurden had niemand kunnen voorspellen, maar het maakte ons bezoek alleen maar aangenamer. Een spelletje Carcassonne met Katrien en Korneel op het nieuwe terras, een superdeluxe barbecue en het gelukzalige gevoel te beseffen dat we altijd graag terug thuiskomen bij twee geweldige families.
In de Toyota Yaris safariwagen cruisden we vrijdag naar Antwerpen. Op het eilandje was het in De Burgerij heerlijk toeven met Jan, Bert, Gwendolien en Haike. In de schaduw van het MAS vertelden ze ons honderduit over hun uitstapjes naar Disneyland, de vorderingen van hun bouwplannen en hun plannen voor de komende weekends. Het leek alsof we nooit waren weggeweest. Het zomerse weer nodigde ons uit tot terrassen in de ‘Koekestad' en wie waren wij om daar niet op in te gaan?
Zaterdag stond Opa volop in de belangstelling, want twee dagen later zou hij negentig worden. ’s Morgens trof iedereen de laatste voorbereidingen: de laatste zaken ophalen in de winkel, groenten snijden, partytenten opstellen, drank koelen,… Alles was klaar toen om 15u de eerste gasten binnen sijpelden.
Oma en Opa, en bij uitbreiding de rest van de familie, waren aangenaam verrast om ons tegen beter weten in nog eens te zien en vroegen nieuwsgierig naar onze fietsplannen voor de volgende vijf maanden.
Warm weer, een kubspel, lekkere hapjes, wraps en verjaardagstaart, ‘lang zal hij leven’ zingen, bijbabbelen, opa’s cadeau ineen knutselen,… Echt genieten. De relativiteitstheorie werd nog maar eens bewezen en terwijl we afscheid namen van iedereen keken we stiekem vooruit naar het vervolg van onze fietsreis.
Op de dag van vertrek zochten we onze spullen bijeen en brunchten op het terras. Mmmm, américain préparé en krabsalade, dat kennen ze niet in het buitenland.
Dankzij Viktor arriveerden we ruim op tijd in Charleroi voor onze terugvlucht om 17u. Konden we maar hetzelfde zeggen van Fonda in Corfu. Goed communiceren had hij nog niet geleerd en we wachtten twee uur op hem in de luchthaven. Afgemat kropen we ons bed in, benieuwd naar de ontdekking van het eiland de daaropvolgende dagen.