Via mooie en uitstekend aangeduide fietspaden kwamen we na een kleine vijftien kilometer aan de oevers van het Brnenska Prehrada. Het meer zag er met zijn groene ligweides en heldere water zeer aanlokkelijk uit, maar na onze drie rustdagen was het echt wel tijd om nog eens wat kilometers te maken.
Aan het uiteinde van de uitgestrekte plas water kregen we de eerste van een eindeloze reeks korte klimmetjes op onze teloor. Op en af reden we op autoluwe wegen omzoomd door appelbomen. We hadden het moeilijk ons ritme terug te vinden en de lunch aan het stadhuis van Tisnov kwam tegen 13u niets te vroeg.
Op een bankje in de schaduw smaakten de pistolets met zwartewoudham en mozzarella alsof ze van de hand van een Michelinchef kwamen. Voor het eerst begonnen we ook concrete plannen te maken over de terugkeer richting Belgenland. Vermoedelijk zouden we rond eind september onze tocht finaliseren.
Ook na het middagmaal was het zelden vlak. Door velden en bossen trokken we verder het Tsjechische binnenland in en het waren vooral de uitgestrekte korenvelden die onder een stralende zon een prachtig goudgeel decor voor ons schiepen.
Aan het statige kasteel van Pernstejn hadden we een schuilhut aangeduid in de gps, maar het pad ernaar toe was niet geschikt voor fietsers en we besloten nog wat door te gaan. Tien golvende kilometers verder belandden we in een weide aan de rand van een korenveld en genoten we na enkele dagen stad van het buitenleven en de natuur.
Het opzetten van de tent, het schrijven van de blog, het bereiden van de pasta op ons gasvuur dat weer tip top in orde was,… simpele dingen die - wanneer alles zonder problemen verloopt - de avond helemaal perfect maakten. Daarnaast pleegden we een telefoontje naar de Heidestraat in Hasselt waar de familie Vanmellaert samen was. Nogmaals en ook via deze weg een heel gelukkige verjaardag, Oma!
Omdat we in the middle of nowhere weinig last hadden van lichtpollutie, kropen we net voor het slapengaan nog even de tent uit om naar een prachtige sterrenhemel te turen. Veel fonkelende lichtjes, dat wel, maar vallende sterren kregen we niet te zien. Snel naar binnen dan maar, want het was ijskoud. Slaapwel!