Het was dan misschien een beddenbak zonder franjes, we sliepen als roosjes in de kale kamer van het motel. De wekker en een overdosis daglicht dat langs de te kleine gordijnen de kamer binnen sijpelde, maakten een einde aan onze zoete dromen. Op naar Caslav, einddoel van de dag.
Caslav lag in vogelvlucht en via de drukke weg op een kleine vijftig kilometer van Hlinsko. De fietsroute die wij grotendeels volgden nam het echter niet zo nauw met de term ‘rechtlijnig’ en zo breiden we er zestien kilometer bij.
We hadden Moravia achter ons gelaten en bevonden ons nu in de Bohemen. Dichte bossen, grote korenvelden, weides vol bloemen, enkele hertjes,… Vooral de vele wilde fruitbomen maakten het lekker peddelen: gele, rode en blauwe pruimen, appels en peren à volonté. De vieruurtjes waren gratis vandaag. Daarnaast lagen er meer dan voldoende heuvels op het traject om het landschap aantrekkelijk te maken, zonder adembenemend te zijn.
Na dertig kilometer was de hemel helemaal dicht getrokken en zakte het kwik op de thermometer naar temperaturen die bezwaarlijk als aangenaam konden worden omschreven. Enkele verdwaalde druppels hadden hun weg naar beneden gevonden en we namen dan maar het zekere voor het onzekere door onze fietsen aan een bushokje te stallen.
Onze picknick was overigens maar uit het zilverpapier te halen, want goed voorbereid hadden we onze pistoletjes ’s morgens al belegd. Lekker, behalve die met confituur, want die was al te veel in het brood getrokken.
Van opklaringen was geen sprake en in de namiddag was het zelfs aan de koude kant, zeker omdat een groot stuk van het parcours dalend was. Sinds lang moesten we onze fietstruitjes met lange mouwen nog eens aantrekken en laat ons duidelijk zijn: dat hoefde zeker geen trend te worden.
Toen het op tien kilometer van Caslav begon te regenen, schuilden we aan een overdekte picknicktafel. “Als we nu een even goedkope overnachtingsplaats vinden,” “het is echt wel zeer koud,” “wat gaan we nog de hele namiddag en avond doen als we kamperen en het blijft zo regenen,”… Het was al snel beslist dat we binnen zouden overnachten.
De regenjassen aan en een half uur later stonden we te druppen in de toeristische dienst. De jongedame die twee woorden Engels had geleerd duidde enkele pensions aan en we herkenden de naam van het motel waar we in Hlinsko hadden overnacht. Dat was in ieder geval het proberen waard.
Geloof het of niet, het kon werkelijk nog goedkoper. Voor slechts €13,30 (niét per persoon) konden we onze intrek nemen in een zo mogelijk nog kalere kamer. Maar wij waren blij dat we binnen zaten!
Caslav lag in vogelvlucht en via de drukke weg op een kleine vijftig kilometer van Hlinsko. De fietsroute die wij grotendeels volgden nam het echter niet zo nauw met de term ‘rechtlijnig’ en zo breiden we er zestien kilometer bij.
We hadden Moravia achter ons gelaten en bevonden ons nu in de Bohemen. Dichte bossen, grote korenvelden, weides vol bloemen, enkele hertjes,… Vooral de vele wilde fruitbomen maakten het lekker peddelen: gele, rode en blauwe pruimen, appels en peren à volonté. De vieruurtjes waren gratis vandaag. Daarnaast lagen er meer dan voldoende heuvels op het traject om het landschap aantrekkelijk te maken, zonder adembenemend te zijn.
Na dertig kilometer was de hemel helemaal dicht getrokken en zakte het kwik op de thermometer naar temperaturen die bezwaarlijk als aangenaam konden worden omschreven. Enkele verdwaalde druppels hadden hun weg naar beneden gevonden en we namen dan maar het zekere voor het onzekere door onze fietsen aan een bushokje te stallen.
Onze picknick was overigens maar uit het zilverpapier te halen, want goed voorbereid hadden we onze pistoletjes ’s morgens al belegd. Lekker, behalve die met confituur, want die was al te veel in het brood getrokken.
Van opklaringen was geen sprake en in de namiddag was het zelfs aan de koude kant, zeker omdat een groot stuk van het parcours dalend was. Sinds lang moesten we onze fietstruitjes met lange mouwen nog eens aantrekken en laat ons duidelijk zijn: dat hoefde zeker geen trend te worden.
Toen het op tien kilometer van Caslav begon te regenen, schuilden we aan een overdekte picknicktafel. “Als we nu een even goedkope overnachtingsplaats vinden,” “het is echt wel zeer koud,” “wat gaan we nog de hele namiddag en avond doen als we kamperen en het blijft zo regenen,”… Het was al snel beslist dat we binnen zouden overnachten.
De regenjassen aan en een half uur later stonden we te druppen in de toeristische dienst. De jongedame die twee woorden Engels had geleerd duidde enkele pensions aan en we herkenden de naam van het motel waar we in Hlinsko hadden overnacht. Dat was in ieder geval het proberen waard.
Geloof het of niet, het kon werkelijk nog goedkoper. Voor slechts €13,30 (niét per persoon) konden we onze intrek nemen in een zo mogelijk nog kalere kamer. Maar wij waren blij dat we binnen zaten!
