In de laatste rechte lijn naar ons trouwfeest op 14 maart, verdwenen de aftelneigingen naar ons vertrek steeds meer naar de achtergrond. Er was zoveel te regelen dat we er niet bij stilstonden dat er een anderhalf jaar durende reis voor de deur stond.
Tussen het schilderen van wasknijpers, verdelen van tafels en oefenen van de openingsdans door, waren we te vinden in de fitness en onder de zonnebank (Katrien dan toch voor dit laatste). Druk, druk druk! Maar goed, dat een goede basisconditie gratis bij een strakke buik kwam, was mooi meegenomen. En dat kleurtje zou ook niet slecht staan onder een fietspak!
Eenmaal het feest voorbij (wat een fantastische dag trouwens), was er eventjes het bekende 'zwarte gat'. Gelukkig vulde dit gat zich snel op met nieuwe voorbereidingen: inentingen plaatsen, routes optimaliseren, bankrekeningen stoppen, bankrekeningen openen, de verzekering regelen, bananendozen vullen met alles wat we wilden houden, verhuizen,... Gelukkig konden we alles tijdelijk stockeren op twee zolders te Zoersel en Avelgem, waar we tussen 1 en 20 april afwisselend logeerden.
Op 31 maart overhandigden we de sleutels van onze woning in Vilvoorde terug aan de eigenaar. De fietsrit naar Avelgem was 92 km door weer, maar vooral door wind, zeer stevig. De 6 Beaufort vanuit het Westen - drie maal raden welke windrichting wij tegemoet gingen - speelde ons danig parten en 2 km voor de eindmeet kregen we er op de koop toe nog een hagelbui bij. De frietjes van de frituur 's avonds hebben nog nooit zo goed gesmaakt.
Met een aantal verjaardagsfeesten, twee trouwfeesten, het laatste nazicht van onze fietsen en vele afscheidszoenen vloog de tijd vooruit. Jammer genoeg was onze tent nog steeds niet geleverd. "Normaal gezien is ze in de winkel tegen 1 maart" - "de tent zit vast bij de douane, maar we verwachten ze voor eind maart" - "de leverancier zegt dat 2 april haalbaar is" - "we kregen bevestiging dat de tent op 7 april verzonden wordt" - "volgens de leverancier zal de zending op 9 april verstuurd worden".
Dit spelletje kon blijven duren en onze vertrekdatum naderde met rasse schreden. We beslisten dan ook om ze elders te bestellen. Spijtig alleen dat net de tent waar wij onze zinnen op hadden gezet enkel nog voorradig was bij een Duitse firma. Fingers crossed en een week voor vertrek arriveerde de tent net op tijd om ze nog even te testen. Opzetten bleek een eitje.
Intussen was de eerste overnachting via Couchsurfing geregeld. Maandag 20 april, de dag van vetrek, fietsen we tot Poperinge, om de tweede dag verder te reizen naar Calais waar we de oversteek maken. Ludwig en Myriam, nu al bedankt. Over enkele dagen komen we eraan!
Tussen het schilderen van wasknijpers, verdelen van tafels en oefenen van de openingsdans door, waren we te vinden in de fitness en onder de zonnebank (Katrien dan toch voor dit laatste). Druk, druk druk! Maar goed, dat een goede basisconditie gratis bij een strakke buik kwam, was mooi meegenomen. En dat kleurtje zou ook niet slecht staan onder een fietspak!
Eenmaal het feest voorbij (wat een fantastische dag trouwens), was er eventjes het bekende 'zwarte gat'. Gelukkig vulde dit gat zich snel op met nieuwe voorbereidingen: inentingen plaatsen, routes optimaliseren, bankrekeningen stoppen, bankrekeningen openen, de verzekering regelen, bananendozen vullen met alles wat we wilden houden, verhuizen,... Gelukkig konden we alles tijdelijk stockeren op twee zolders te Zoersel en Avelgem, waar we tussen 1 en 20 april afwisselend logeerden.
Op 31 maart overhandigden we de sleutels van onze woning in Vilvoorde terug aan de eigenaar. De fietsrit naar Avelgem was 92 km door weer, maar vooral door wind, zeer stevig. De 6 Beaufort vanuit het Westen - drie maal raden welke windrichting wij tegemoet gingen - speelde ons danig parten en 2 km voor de eindmeet kregen we er op de koop toe nog een hagelbui bij. De frietjes van de frituur 's avonds hebben nog nooit zo goed gesmaakt.
Met een aantal verjaardagsfeesten, twee trouwfeesten, het laatste nazicht van onze fietsen en vele afscheidszoenen vloog de tijd vooruit. Jammer genoeg was onze tent nog steeds niet geleverd. "Normaal gezien is ze in de winkel tegen 1 maart" - "de tent zit vast bij de douane, maar we verwachten ze voor eind maart" - "de leverancier zegt dat 2 april haalbaar is" - "we kregen bevestiging dat de tent op 7 april verzonden wordt" - "volgens de leverancier zal de zending op 9 april verstuurd worden".
Dit spelletje kon blijven duren en onze vertrekdatum naderde met rasse schreden. We beslisten dan ook om ze elders te bestellen. Spijtig alleen dat net de tent waar wij onze zinnen op hadden gezet enkel nog voorradig was bij een Duitse firma. Fingers crossed en een week voor vertrek arriveerde de tent net op tijd om ze nog even te testen. Opzetten bleek een eitje.
Intussen was de eerste overnachting via Couchsurfing geregeld. Maandag 20 april, de dag van vetrek, fietsen we tot Poperinge, om de tweede dag verder te reizen naar Calais waar we de oversteek maken. Ludwig en Myriam, nu al bedankt. Over enkele dagen komen we eraan!
