De eerste tien kilometer bleef het flink op en af gaan, maar de volgende twintig waren gelukkig een stuk lichter. Vlot peddelend en keuvelend vorderden we goed en het was nog maar kwart voor elf toen we met een bang hartje de laatste rechte lijn naar de camping inzetten. We hadden onze zinnen gezet op een comfortabele anderhalve dag rust en dit wilden we niet in rook zien opgaan. We waren dan ook blij toen we effectief een camping zagen opduiken en er, ondanks het vroege uur, al heel wat beweging was in de receptie.
Voor twintig euro hadden we een plekje op het ‘eiland’ inclusief douches, een ruime keuken, een vlotte internetverbinding en water in overvloed om een frisse duik te nemen. Jullie raden het al, we twijfelden geen seconde en nog geen kwartier later stond onze tent recht tussen de bomen.
Allereerst genoten we van een goede douche. Ook onze fietskleren hadden de voorbije dagen heel wat stof verzameld en in tegenstelling tot onszelf hadden zij niet de luxe om af en toe een plons te maken in een Fins meer. De vier broeken, vier truitjes en twee crafts werden zonder pardon in een sopje gestoken en zouden met dit zomerse weer vlot drogen aan de waslijnen.
Er zat niet veel proviand meer in de tassen, maar voor we vertrokken naar het centrum van Heinola aten we de twee appelsienen en drie prinskoeken die nog in de rack-pack zaten. We dachten dit eerder povere middagmaal aan te vullen met een grote ijscoupe, maar moesten op zoek naar een alternatief nadat we vruchteloos verschillende etablissementen op en rond het centrale plein hadden aangedaan. We stelden ons dan maar tevreden met een selectie aan koffiekoeken - ook niet slecht -, die we in het park aan het water opaten.
Het was heerlijk om op het bankje gewoon even niets te doen, wat mensen te kijken en af en toe te sippen aan het frisse biertje (ikzelf) of de mango-passievruchtdrinkyoghurt (Katrien) die naast de koeken in het boodschappenmandje waren beland.
Terug op de camping drong het onvermijdelijke zich op. De blogachterstand (tien dagen!) was er spijtig genoeg niet enkel online; ook enkele dagverslagen moesten nog van nul geschreven worden. De bullet points die we dagelijks noteerden waren een welkome geheugensteun en we deelden het werk op in stukjes. De eerste drie verslagen stonden op de website nog voor we naar de keuken gingen.
We hadden alle ingrediënten verzameld voor lekkere pizzabaguettes. Met als basis ciabatta, tomatensaus, mozzarella, ajuin en oregano kon dit niet misgaan en de afwerking met enerzijds rode paprika en salami en anderzijds ham en champignons was meer dan geslaagd. Smullen geblazen! De gekoelde biertjes matchten, geen verrassing, wonderwel.
Uitgeput zochten we tegen 22u de tent op, maar met nog een zonnig dagje rust in het verschiet konden we allesbehalve klagen.