De dame aan de receptie had speciaal op Google Translate opgezocht hoe ze “drum bun” in het Engels moest zeggen. Na de betaling volgde dan ook een schattige “farewell” en weg waren we.
Het drukke vrachtverkeer hadden we gelukkig achter ons gelaten toen we in Plopeni waren aangekomen. Wat een verademing! We konden naast elkaar fietsen, hadden niet constant een toeter op onze hielen en ademden een stuk minder vuile uitlaatgassen in.
Er lagen iets meer heuvels op het traject, maar ze konden ons niet deren. Ondanks de grijze dag, was het mooi fietsen en genoten we van de natuur. Wilde dieren lieten zich jammer genoeg niet zien, zwerfhonden des te meer. Over zwerf gesproken… in elke berm, in het bos, in de beekjes, overal waar we keken, lag er afval. Niet voor het eerst zagen we hoe een boer zijn flesje gewoon langs de kant van de weg gooide. Het kan hen niets schelen dat de weide vol vuilnis ligt. De honden malen er evenmin om, integendeel. Zij zoeken naar eten in de zakken afval die mensen achterlaten. Vandaag zagen we hoe een hond een dode soortgenoot opat. Een triestig zicht.
Net voor onze middagpauze kregen we een stevige klim te verteren. Het warme gevoel tijdens de inspanning verdween spijtig genoeg al snel toen we in het eerste dorpje na de top onze boterhammen aten. Beschut tegen wind en regen op het terras van een winkeltje, maar absoluut geen picknickweer.
Net toen we weer wilden vertrekken werden de hemelsluizen opengezet. We wachtten tien minuten hopend dat het zou overwaaien, maar trokken uiteindelijk toch ons regenpak aan. Een goede beslissing, want we fietsten nog een uur in de regen. Ik weet niet of het daaraan lag of niet, maar we maalden ook in de namiddag flink onze kilometers. Om 14u30 hadden we er vijfentachtig op ons palmares en checkten we in bij Genny.
Zij was geen Engels machtig, maar belde onmiddellijk iemand op die wel de taal sprak. Hij vertaalde dat we graag een kamer voor twee wilden boeken en wat later ploften we neer op een mooi en verzorgd opgemaakt bed.
Een verkwikkende douche en een half dagverslag later, stapten we terug de trappers op om naar de winkel te gaan. Drie kilometer verderop was een gigantische discount-supermarkt waar we alle ingrediënten vonden voor het avondmaal en ontbijt plus lunch de volgende dag. Smakelijk aten we ons rijstgerecht met wortel, erwtjes, spek en gestolde eieren en stortten we ons op de afwas. Altijd snel gedaan aangezien nergens handdoeken voorhanden zijn maar enkel een afdruiprek.