We pinden ons eindpunt voor die dag vast in Thionville, een kleine veertig kilometer verderop. We mochten immers niet te snel fietsen want dan zouden we nog te vroeg in Zoersel arriveren. Ons traject leidde ons door het centrum van Metz naar de oevers van de Moezel, vanwaar het noordwaarts ging richting Luxemburg.
De route was niet meteen om duimen en vingers van af te likken. Iets te vaak bevonden we ons namelijk langs het kanaal tussen de industrie. Het fietspad was wel uitstekend bewegwijzerd, autovrij en de Franse wielertoeristen of andere passanten waren zoals steeds hoffelijk en vriendelijk.
Iets na de middag installeerden we ons in het Parc Wilson met onze net aangeschafte lunch en we hoopten stiekem dat het prachtige zomerweer nog een tweetal weken zou aanhouden. De komende dagen zou het in ieder geval nog warm en zonnig worden, maar je wist natuurlijk nooit.
Na een nuttige passage in de toeristische dienst vonden we een betaalbare kamer in Hotel du Parc. Bijna de volledige namiddag besteedden we aan het updaten van de blog, het finaliseren van de routes en het zoeken naar slaapplaats in Luxemburg stad. Niet meteen een droomnamiddag- en avond, maar het hoort erbij en zo kregen de benen na een viertal dagen trappen eindelijk weer wat rust.