We passeerden net iets te veel aan het buffet en besloten dat het een goed idee was om nog een stadswandeling te maken alvorens voor de laatste maal naar het basket af te zakken.
Door een stuk van de stad dat we nog niet gezien hadden, gingen we naar de Academy of Science (een tip van Lubov). Het gebouw is een grote toren van waarop we driehonderzestig graden zicht hadden over Riga. Het weer was prachtig en het uitzicht adembenemend.
Via de markthallen wandelden we langs het station, door de oude stad, langs het kanaal en door het park via een alternatieve route naar de wijk waar het stadion gelegen is. Op deze manier hadden we Riga op heel wat verschillende manieren gezien en het beviel ons keer op keer.
In de cruciale match tegen Oekraïne schreeuwden we met succes de stem uit ons lijf. De Lions versloegen, niet met gemak, de tegenstanders waarmee ze zich plaatsten voor de achtste finale in Lille.
In het dorp dat rond de arena was gebouwd, dronken we nog een pintje en trokken we in de overwinningsroes naar de plaats waar de spelers terug de bus opstapten. Na enkele high fives met o.a. Axelle Hervelle, Matt Lojeski en Pierre-Antoine Gillet zwaaiden we de bus uit en wandelden we (we hebben véél gewandeld) met Isabelle en Jean-Pierre naar hun hotel. In de lobby werd druk gespeculeerd tegen wie ze zouden uitkomen in Lille. De volgende twee matchen zorgden er uiteindelijk voor dat Griekenland, een van de schaduwfavorieten, uit de bus kwam.
In Riga dronken we stella, kleedden we ons zwart-geel-rood en voelden we ons op en top Belg. Het kon dan ook niet anders dan dat we ’s avonds frietjes aten vooraleer we naar de Bon Vivant trokken. Geen echte Belgische, hoewel het uithangbord anders deed vermoeden, maar best lekker.
Onderweg naar het café kwamen we zelfs nog - hoe groot is de kans - Kevin Tumba en Jean-Marc Mwema tegen en sloten we rond middernacht (toen de Bon Vivant zijn deuren sloot) het hoofdstuk ‘basket’ af.
Met enkele Belgische toeristen die we onderweg naar huis tegen het lijf liepen, trokken we naar de Kanepes waarmee we ons cafébestaan eindigden waar we het begonnen waren.
Frans, bedankt voor een onvergetelijk verblijf in Riga. Deze vier dagen waren groots en fenomenaal!