De ‘goedweereuforie’ was van korte duur en toen we tegen het middaguur een laatste drankje bestelden als afsluiter van een geweldig weekend samen, voorspelden dreigende regenwolken niet veel goeds.
Het kon ons op dat moment weinig schelen. Met een heerlijk gevoel fietsten we in sandalen de camping af. Nogmaals en ook via deze weg een dikke merci aan Jeroen, Stefanie en Sander om tot in Nordloh af te zakken en er zo’n memorabel weekend van te maken!
We planden veertig kilometer te fietsen, maar uiteindelijk stonden er rond 18.30u toch zesenzeventig kilometer op de teller. Het was een saai stuk en eigenlijk is er niet veel meer over te vertellen dan dat de keuze voor sandalen veel te optimistisch was gebleken.
Toen we op een veerpont over de Weser (tussen Golzwarden en Sandstedt) dan ook nog eens goed uitregenden en de twee campings er vlakbij ons niet wisten te bekoren, beproefden we ons geluk aan het eerstvolgende huis een stukje verder op de route.
We werden uiterst vriendelijk ontvangen en de tent opzetten in de ruime tuin was geen enkel probleem. De dochter, Jana, had vermoedelijk voor ons gelobbyd want iets later vertelde ze ons dat zij net terug was van een reis van negen maanden door Australië. We kunnen niet anders dan nogmaals aankaarten hoe vriendelijk de Duitsers hier waren.
De avond eindigde nog in mineur toen we een gamel soep tot tweemaal toe over het picknickdeken morsten en we kropen dan maar snel de slaapzak in om het iets zwaardere weekend dan anders te verteren.