We hadden met andere woorden een lange dag en konden niet meteen bedenken hoe we deze in het godvergeten Plopeni moesten doorbrengen. Het ontbijt was in ieder geval geen voormiddagvullend programma. De paar sneden brood, twee plakjes ham en kaas en een toefje confituur waren betrekkelijk snel weggewerkt en we besloten dan maar om wat kleren uit te wassen en de fietsen een broodnodige poets- en onderhoudsbeurt te geven. Het poetswerk deden we buiten in de regen, het onderhoud stelden we nog maar even uit tot de namiddag.
De vriendelijke manager van het hotel sprak meer dan twee woorden Engels en deed het daarmee een stuk beter dan de gemiddelde Roemeen die we reeds ontmoetten. Ze gaf aan dat er een grote zoutmijn in de buurt was die we normalerwijze met de trein konden bereiken. Jammer dat we bij nader onderzoek ontdekten dat de laatste lift reeds om 13u afdaalde en we daar met de eerstvolgende trein niet op tijd zouden geraken.
Door de druilregen trokken we naar de supermarkt om eten en drinken in te slaan. Geen wandeling om vrolijk van te worden, maar eens terug op het hostel konden we wel een smakelijke salade in mekaar boksen. Het was al weken geleden dat we zelf nog eens iets konden fabriceren en de salade met tonijn, walnoten en mozzarella smaakte.
We verzaakten niet aan onze plichten en na de lunch werden de banden opgepompt, de kettingen gesmeerd en remblokjes vervangen. We vonden dat we nu wel voldoende ‘werk’ hadden verricht voor een rustdag. Dringend tijd om ons te installeren en naar het vervolg van House of Cards te kijken, een intrigerende serie met prachtig acteerwerk van Kevin Spacey en Robin Wright.
Het bleef overigens stevig regenen en we waren blij dat we op de juiste dag hadden besloten om een rustmoment in te lassen. Hopelijk zouden we de volgende dagen nog wat zon te zien krijgen!