Na een cornflakesontbijtje namen we samen met Ali de tram naar het centrum van Augsburg. Hij was niet het type dat zelf poetste, noch kookte. Aan schoonmaken had hij een hekel - wie niet - en dus kwam elke week een kuisvrouw langs. Daarnaast gaat hij zijn keuken enkel in om de faciliteiten te tonen aan CouchSurfers. Voor ons niet gelaten, zo kende hij namelijk alle goede plekjes om lekker te eten. Eerste halte: de kleurrijke en levendige Erlebnismarkt voor een heerlijke kom vissoep.
We wandelden verder door de oude stad en hielden halt aan de Rathausplatz voor de parade, startschot van de Augsburger Plaerrer Volksfeste. Onder een loden zon marcheerden een negentigtal groepen en wagens met veel gevoel voor traditie door de stad. Met het snoep dat gul werd uitgedeeld vulden we onze zakken en het was zeker dat we een gebrek aan suiker niet zouden kunnen gebruiken als excuus op de fiets.
Langs een stuk van de stadsmuur beëindigden we onze wandeling en tramden we terug naar het appartement. We hadden nog een en ander voor te bereiden voor het laatste stuk van de reis en schreven hoopvol enkele hosts aan in het Zwarte Woud.
We horen jullie al denken “En die Plaerrer dan?” Wij zijn inderdaad de laatsten die zo’n kans zouden laten schieten. Tegen een uur of 18 sprongen we terug nummer 6 op en een half uur later wandelden we de poort van de Volksfeste door. Een vrolijke, verzorgde kermis met veel oog voor detail, eetkraampjes en drie grote biertenten als kers op de taart.
De meezingers die live door een coverband door de boxen knalden, werkten aanstekelijk en het hoeft niet te verbazen dat we al snel aan de houten tafels zaten met ein Maß bier voor onze neus. Te vermijden voor mensen zonder armspieren, want de volle vazen krijg je niet met een hand aan je lippen.
Liters bier, Lederhosen, feestmuziek en dansen op de banken. Hoe kan je nu ooit van de Duitsers zeggen dat het norse mensen zijn?
Op zondag was het uitslapen geblazen, veel hadden we toch niet gepland. Shwetabh, een Indische vriend van Ali - onze nationaliteitenstatistieken kregen hier nogal een boost - kwam op bezoek en bracht lunch mee. Een lekker Indisch gerecht doorspekt met grappige verhalen uit hun thuislanden en vanop hun werk.
Over de namiddag kunnen we kort zijn. Zij hadden plannen met een derde vriend en wij hadden nog van alles te regelen voor de komende dagen en keken enkele afleveringen van Breaking Bad om de afwisseling erin te houden.
We wandelden verder door de oude stad en hielden halt aan de Rathausplatz voor de parade, startschot van de Augsburger Plaerrer Volksfeste. Onder een loden zon marcheerden een negentigtal groepen en wagens met veel gevoel voor traditie door de stad. Met het snoep dat gul werd uitgedeeld vulden we onze zakken en het was zeker dat we een gebrek aan suiker niet zouden kunnen gebruiken als excuus op de fiets.
Langs een stuk van de stadsmuur beëindigden we onze wandeling en tramden we terug naar het appartement. We hadden nog een en ander voor te bereiden voor het laatste stuk van de reis en schreven hoopvol enkele hosts aan in het Zwarte Woud.
We horen jullie al denken “En die Plaerrer dan?” Wij zijn inderdaad de laatsten die zo’n kans zouden laten schieten. Tegen een uur of 18 sprongen we terug nummer 6 op en een half uur later wandelden we de poort van de Volksfeste door. Een vrolijke, verzorgde kermis met veel oog voor detail, eetkraampjes en drie grote biertenten als kers op de taart.
De meezingers die live door een coverband door de boxen knalden, werkten aanstekelijk en het hoeft niet te verbazen dat we al snel aan de houten tafels zaten met ein Maß bier voor onze neus. Te vermijden voor mensen zonder armspieren, want de volle vazen krijg je niet met een hand aan je lippen.
Liters bier, Lederhosen, feestmuziek en dansen op de banken. Hoe kan je nu ooit van de Duitsers zeggen dat het norse mensen zijn?
Op zondag was het uitslapen geblazen, veel hadden we toch niet gepland. Shwetabh, een Indische vriend van Ali - onze nationaliteitenstatistieken kregen hier nogal een boost - kwam op bezoek en bracht lunch mee. Een lekker Indisch gerecht doorspekt met grappige verhalen uit hun thuislanden en vanop hun werk.
Over de namiddag kunnen we kort zijn. Zij hadden plannen met een derde vriend en wij hadden nog van alles te regelen voor de komende dagen en keken enkele afleveringen van Breaking Bad om de afwisseling erin te houden.
