De kleine, kronkelende weg in plaats van de drukke hoofdweg leverde ons dan wel meer kilometers en hoogtemeters op, toch zouden we het elke keer opnieuw doen. Dit stukje fietsen was fantastisch! Tot in Rjika Crnojevica ging het leuk op en neer en we hadden een betoverend zicht over de uitlopers van het het Skadarsko Jezero Nationaal Park, inclusief een enorme meander in de rivier.
We daalden weer helemaal tot nul en wisten dus dat de komende veertien kilometer wel eens lastig konden worden. We wilden graag voor de lunch Cetinje bereiken (700 meter) en moesten dan ook vol aan de bak. De klim was intensief, maar haalbaar en toch werd het door de warmte (+30°) best zwaar. Het gebrek aan verfrissing door het lauwe drinkwater speelde ons parten, maar het landschap maakte - zoals zo vaak in de Balkan - alles goed. En hier was het dan nog net dat tikkeltje meer.
De laatste zeven kilometer fietsten we over een oude weg waar het asfalt zo goed als helemaal was weggesleten. Hierdoor leek het of we in een verwilderde tuin rondfietsten. Wilde tijm, vijgenbomen, bloemen en vlinders in alle kleuren,…
Na 43 kilometer fietsen en bijna 1000 hoogtemeters, ploften we uitgeput neer in een comfortabele stoel op het charmante plein van de voormalige hoofdstad. We gunden onszelf een lunch waarvoor we geen moeite moesten doen, buiten de juiste keuze maken op de kaart.
We opteerden voor zoute pannenkoeken, maar kregen iets helemaal anders dan verwacht. Elk twee uit de kluiten gewassen ‘gepaneerde’ pannenkoeken, gevuld met champignons en ham en overgoten met zure room en kaas. Heel lekker, maar net iets te zwaar in de wetenschap dat we kort daarop tot boven de 1100 meter moesten klimmen.
Met de fiets aan de hand maakten we nog een toertje door het kleine stadscentrum. Geen overweldigende bezienswaardigheden, maar de leuke straatkunst, enkele statige gebouwen en het klooster maakten het toch de moeite.
Al snel bevonden we ons weer in het groen; door een ruig en uitgestrekt landschap klommen we lustig naar boven. We kwamen tot de constatatie dat, als we ons niet hoefden te forceren, we eigenlijk graag in de bergen rondfietsten. Natuurlijk was het bij momenten lastig, maar het decor is zoveel mooier dan in een vlakte.
Op de top ontmoetten we Rob, een Brits-Spaanse kerel van zevenentwintig woonachtig in Grenoble. Hij was voor een dikke week onderweg van Pristina naar Dubrovnik en we hadden een gezellige babbel.
We fietsten samen een stuk naar beneden en hielden halt aan een kraam met lokale specialiteiten. We konden heel wat proeven (schapenkaas, kaas van de koe, rode wijn, honingwijn) en alles was homemade in de Montenegrijnse bergen. De ideale gelegenheid om een cadeautje te kopen voor onze Belgische WarmShowers-host Frédéric waar we ’s avonds zouden arriveren.
Na een laatste krachtinspanning, flirtend met ons record aan hoogtemeters, hadden we plots een fenomenaal zicht over de baaien van Kotor, Risan en Tivat. Het was al laat in de namiddag en de zonnestralen streelden het water. Een schouwspel zonder gelijke vermits we in de fjorden in Noorwegen geen enkele keer het geluk hadden om al die schoonheid badend in de zon te kunnen aanschouwen.
Ook de afdaling was uniek. Vijfentwintig (!) haarspeldbochten brachten ons tot op zeeniveau en de etappe liep nu bijna op zijn einde. Ons enige oponthoud werd veroorzaakt door een rally in de straten rond de baai, waarvoor we al onze tassen moesten af- en opladen omdat de wagens zo dicht naast elkaar geparkeerd stonden dat we er niet tussen pasten.
Rond half zeven kwamen we toe op het punt van afspraak in het centrum van Tivat. Een twintigtal minuten later pikte Frédéric ons al joggend op en we volgden hem tot aan zijn appartement een paar kilometer verder in de baai. Leuke bijkomstigheid: twee mini-klimmetjes leverden ons alsnog het record aan hoogtemeters op. 1550 meter klimmen op een dag, niet slecht!
Op het zalige terras aten we een lekkere ratatouille, maar was het vooral heel leuk babbelen met de 30-jarige Brusselaar die perfect Nederlands sprak en sinds januari ’16 als expat voor Besix in Montenegro werkte.