Na zoveel gastvrijheid de avond voordien, passeerden we voor vertrek graag nog even bij de helden op rust en hun vrouwen. Na een gemeend, zelfs pakkend, afscheid vertrokken we onder applaus en in de zon voor wat een prachtige, gevarieerde fietsdag zou worden.
Het was warmer er dat lag niet enkel aan de consumpties van de avond voordien. De temperaturen gingen langzaam maar zeker de hoogte in en de zon kwam regelmatig piepen. Op de stevige klim die we meteen na het buitenrijden van Kinross op ons bord kregen, gingen de windstoppers en jassen dan ook snel in de tas en zetten we met een mooi zicht over Loch Leven koers richting Edinburgh.
Via de tweeënhalve kilometer lange Forth Road Bridge staken we de riviermonding Firth of Forth over met een prachtig zicht op de indrukwekkende Forth Bridge. De weg ging verder op een mooi pad langs de kust en aan een klein strandje aten we onze lunch op. Edinburgh was nu niet ver meer.
We waren benieuwd naar de manier waarop we deze keer de grootstad zouden binnenfietsen. Opnieuw stelde het National Cycle Network ons niet teleur. Langs the Water of Leith en door het groen zagen we de eerste statige gebouwen opduiken. Een voorbijrijdende fietser wachtte ons een paar honderd meter verder op om te informeren naar onze plannen. De jaloezie droop van zijn gezicht en hij rondde het gesprekje af met een ‘vuistje’.
Verschillende mensen hadden ons al gezegd dat Edinburgh zo de moeite was. Ze kregen geen ongelijk en dankzij een overload aan monumentale gebouwen en bezienswaardigheden bedwongen we de pittige hellinkjes met plezier.
Veel toeristen namen, terwijl ze toch bezig waren, tegelijk een aantal foto’s van ons. Sommigen staren je ongegeneerd aan alsof je een dier in de zoo bent, maar als we eerlijk zijn vinden we dat niet eens zo erg.
De cycleway leidde ons langs de heuvels die Edinburgh omkaderen de stad uit en vijfentwintig kilometer verder konden we inkopen doen en op een veldwegje onze tent opslaan. Het avondeten werd een lekkere pasta met zalm, cashewnoten, mozzarella, kerstomaatjes, lente-uitjes en nectarines. Veel meer dan avondeten deden we niet. Rond 21u vielen we als een blok in slaap.