Na een stevig ontbijt namen we rond 9u30 afscheid van onze Noorse superhosts. We hadden van elke seconde genoten en onze batterijen waren helemaal opgeladen. Harald drukte ons nog op het hart dat moest er in Noorwegen iets voorvallen een berichtje zou volstaan om hem te mobiliseren. Met een grote glimlach op ons gezicht en onder een stralende zon begonnen we aan ons traject richting Kongsberg.
De zon gaf heel wat warmte, maar de wind zat jammer genoeg niet echt mee. De weg ging bovendien stevig op en af en onze benen werden danig op de proef gesteld. Het landschap was gelijkaardig als de vorige dag, maar kwam onder de blauwe hemel nog beter tot zijn recht. Het was mooi fietsen, maar op de ‘echte bergen’ en de fjorden was het nog een paar dagen wachten.
Iets na de middag bereikten we Kongsberg waar we reeds een supermarkt in de gps hadden gemarkeerd. Er zaten bijna geen etenswaren in de tassen en in een uitgestrekt land als Noorwegen was het niet onbelangrijk om op de kaart te bekijken waar we inkopen konden doen. In de plaatselijke Kiwi - een van de discount supermarkten - gingen we op zoek naar twee maal ontbijt, twee maal lunch en twee maal avondeten
Met de gsm als rekenmachine laveerden we door de rekken op zoek naar betaalbare en lekkere producten. Een meevaller was dat de nootjes gratis konden geproefd worden en heel toevallig moesten wij meermaals langs dat schap passeren.
Drie kwartier later stonden we met volle handen en een volle winkeltas terug op de parking. We waren in onze opzet geslaagd en dit voor 242 NOK (omgerekend €27,5). We moeten toegeven dat we goed naar de prijzen hebben gekeken, maar met een pastasalade voor de tweede dag, een rijstschotel met kip en een curry voor die avond en zelfs een dessertje waren we best tevreden.
We merkten dat we extra gewicht in onze mobiele kasten hadden zitten en besloten dan ook om nog in Kongsberg aan de rivier te eten. Ons cadeau van de vorige dag (een mooi handgemaakt mes met houten lemmet) bewees meteen zijn dienst en de calorieën waren na een straffe voormiddag fietsen broodnodig.
Het traject in de namiddag verteerden we beter. Lag dit aan de reeds warmgetrapte benen, de vele cashewnoten die we in de Kiwi naar binnen speelden of de rustpauze tijdens de lunch? Vermoedelijk aan een combinatie van voorgaande factoren en we vonden zelfs rustig de tijd om de Italiaanse lessen van de voorbije weken nog eens te overlopen.
Op onze fietsroute (route 5) stond vanaf Kongsberg de volgende grote(re) stad 165 km verderop reeds aangeduid. Geilo is de laatste stad voor we aan de Rallarvegen beginnen en ligt op 1000 meter hoogte. We hebben dus nog wel wat klimkilometers voor de boeg, maar deze zijn gelukkig gespreid over een grote afstand.
Ons traject bleef langs de rivier lopen en het was heel duidelijk dat ze in Noorwegen geen gebrek hebben aan hout en water. Tussen de bomen door stortten enkele impressionante zijrivieren zich in de hoofdrivier en zorgden zo voor spectaculaire beelden.
Het iets ruwere landschap zorgde er wederom voor dat het geen evidentie was om een plaats te vinden om te kamperen. We belden dan maar aan, maar bij de eerste twee huizen hadden we geen succes. In het eerste werden we doorverwezen naar hun stukje private grond aan de rivier, maar daar was het onmogelijk om onze tent op te zetten. In het tweede huis stuurden ze ons door naar een lager gelegen grasveld aan het water. We slaagden er niet in om de toegangsweg te vinden en wilden ook liever geen risico nemen om te dicht bij het water te kamperen gezien er veel regen werd voorspeld voor de nacht.
In het derde huis was het wel raak. Op een groot grasveld aan drie gezellige huisjes konden we onze tent opslaan naast twee traditionele Noorse hutten. Toen wisten we nog niet waarvoor deze gebruikt werden/worden, maar intussen ontdekten we dat ze vroeger gebouwd werden als opslagruimte voor voedsel en kledij. Heel mooi en ze zien er uiterst gezellig uit. Het was ondertussen al na 18u, op de teller stond zo goed als tachtig kilometer en we waren dan ook blij dat we naast de tent op ons picknickdeken konden neerploffen.
De rijst met kip, ajuin, rode paprika en een kruidige curry smaakte wonderwel, maar gelukkig hadden we ook nog een lat chocolade binnen het budget weten te passen. We zaten nog maar net in de tent toen het stevig begon te regenen en we hadden te horen gekregen dat de regen ook de volgende dag zou aanhouden. Onze regenkledij - die gelukkig al een dikke week ver weg in de tassen zit - zullen we weer moeten bovenhalen, maar dat hoort erbij natuurlijk.