Aangrijpend om te horen hoe hij van hun appartement op het achtste verdiep vierenveertig maanden lang verhuisde naar de kelder, samen met alle buren en familie. Hij kreeg les in diezelfde kelder, herinnerde zich hoe zijn moeder de vreselijke smaak van canned beef probeerde te verdoezelen met een overdosis zout en vertelde over de manier waarop iedereen probeerde om het leven in een belegerde stad ‘normaal’ te laten lijken.
De positieve eerste indruk van de stad werd tijdens de tweeënhalf uur durende wandeling alleen maar bevestigd. Bij de kerk, synagoge, meerdere moskeeën, de brouwerij, het stadhuis, de oude bazaar en de klokkentoren die aangeeft wanneer de zon ondergaat, kregen we uitleg over de geschiedenis van de stad en het leven na de oorlog met en zonder Tito. Een aanrader voor iedereen die Sarajevo bezoekt.
We ervoeren trouwens verrast dat onze fanclub internationale proporties begon aan te nemen. “I have the feeling I saw you guys before,” zei Emilija plots. We herkenden de Litouwse onmiddellijk. Zij reisde indertijd mee met de man die ons had gewaarschuwd voor het feit dat we wellicht Kosovo zonder paspoort niet zouden binnen mogen. Een plezierig weerzien en leuk gezelschap tijdens de rondtoer.
Net na de middag liep de wandeling ten einde in de Turkse wijk. We aten een snelle falafel en teleurstellende tabouleh, maar maakten het goed met een traditionele tufahija. Dit is een met walnoten gevulde gestoofde appel met slagroom. Wie krijgt daar nu niet het water van in de mond?
Genoeg cultuur voor een dag. Tijd om een terrasje te doen, want het dorstige weer vroeg erom. We passeerden de namiddag met mensen kijken en deden inkopen voor het avondmaal. Het was dan misschien wel betaalbaar, altijd op restaurant gaan (zelfs al was het vaak fast food) kon ook vervelen. Met de ingrediënten voor een lekkere spaghetti stonden we al gauw terug in onze studio. Van fast food geen sprake; de kookplaten waren zodanig traag dat het anderhalf uur duurde vooraleer we eten konden. Maar het smaakte wel.
Neno had ons ’s morgens nog de pub van de Sarajevsko Brewery aangeraden en was die nu toch niet net achter onze studio gelegen? Een slaapmutsje op wandelafstand. Perfect!