Tijdens een laat ontbijt - eigenlijk al een late lunch - overliepen we samen met Frans zijn opties voor de toekomst. In juni had hij zijn Baltic Sea Region studies afgerond, maar hij was de afgelopen twee jaar voornamelijk bezig geweest in de muziekwereld met het managen van enkele bands en de organisatie van een festival. Dit is de richting waarin hij wil verdergaan en de opties lagen open. Een (betaalde) stage in Berlijn, een job in een concertzaal in Vilnius of een terugkeer naar België voor een stage in de muziekindustrie. We zijn benieuwd wat het zal worden.
In de loop van de namiddag liep er via Facebook een berichtje binnen van een vriendin van Katrien die ze tijdens Erasmus had leren kennen. Zij had gezien dat we de dag ervoor in de Arena Riga zaten en vroeg zich af of we effectief in Riga waren. Zij bleek in het centrum van de stad te wonen en een tweetal uur later zaten we samen met Lubov en haar tweejarig zoontje David ergens iets te drinken en honderduit te babbelen. Na zeven jaar een heel leuk weerzien voor Katrien en voor mij een leuke kennismaking met de enthousiaste Lets-Russische.
Frans had een toneelvoorstelling buiten de stad en wij gingen mee naar het appartement van Lubov om bij een glas wijn en een afhaalpizza bij te praten. Herinneringen aan Forlì werden opgehaald en er werd volop gespeculeerd over de toekomst. De conclusie was dat het enerzijds leek alsof de erasmusperiode in Italië nog maar net voorbij was, maar dat er anderzijds in die zeven jaar tijd toch enorm veel veranderd was.
Na een hartelijk afscheid namen we voor het luttele bedrag van €2,85 een taxi naar Stabu Iela zestien waar we net op tijd toe kwamen zodat Frans niet voor de deur van zijn eigen appartement hoefde te wachten.